یا زهرا

? #حدیث_روز    حضرت محمد صلی الله علیه و آله : اَلا اَدُلُّكُمْ عَلى خَيْرِ اَخْلاقِ الدُّنيا وَ الآخِرَة ِ؟ تَصِلُ مَنْ قَطَعَكَ وَ تُعْطى مَنْ حَرَمَكَ وَ تَعْـفُو عَمَّـنْ ظَلَمَك َ؛ پیامبر گرامی اسلام (ص ) فرمودند : آيا شما را به بهترين اخلاق دنيا و آخرت راهنمايى كنم؟ آن است ‏كه :  1-  با هر كس كه از تو گسسته است ، بپيوندى ؛ 2- به هر كس كه تو را محروم كرده ، عطا كنى ؛ 3- و هر كس را كه به تو ستم كرده است ، عفو كنى . تحف العقول ، ص45  ‎‎‌‌‎‎‌

✨?الهى! اگر خدا خدا نكنيم چه كنيم، و اگر ترك ماسوا نكنيم چه كنيم؟  ?✨الهى! در شگفتم از كسى كه غصّه‌ ی خودش را نمى ‌خورد و غصّه‌ ی روزی ‌اش را مى‌ خورد.  #علامه_حسن_زاده_آملی قدّس‌سرّه  ‎‎‌‌‎‎‌

✅حضرت آیت‌الله #بهجت قدس‌سره:  عده‌ای همیشه می‌خواهند چیز تازه‌ای به آن‌ها ارائه شود، غافل از اینکه ما همه چیز داریم و همه چیز در نزد ما وجود دارد، باید بدانیم که هرکدام از ما تا هدف و مقصد اعلی مسافتی داریم، و این مسافت در افراد، متفاوت است و هرکس مسافتی تا مقصد خود دارد، لذا باید سعی کنیم این مسافت را زیاد و بار خود را گران‌تر و سنگین‌تر نکنیم. گناهان موجب ازدیاد بار و بُعد مسافت ما تا مقصد است، وگرنه بسیار باید استغفار و تلاش نمود تا به جای اول و مسافت اولی برگردیم.   ملاحظه این مطلب خیلی مهم است که به‌واسطه آن، راه‌های سعادت به روی ما گشوده می‌شود: «هرکه در طوفان بگیرد دامن تسلیم یار…».  ?  در محضر بهجت، ج۱، ص ۳۵۶  ‎‎‌‌‎‎‌

 ✨✨✨✨  امام صادق علیه السلام می فرمایند:  صراط ، همان راه به سوی شناخت خداست و این دوتا ،دو صراط اند   راهی در دنیا و راهی در آخرت  و آن راهی که در دنیاست همان امام است که اطاعت این امام بر کسی که او را در دنیا شناخت واجب شده است . و اقتداء کردن به هدایت امام خودش مرور کردن بر همان صراطی است که پل جهنم در آخرت محسوب می شود   و کسی که این امام ( صراط حقیقی) را در دنیا نشناسد قدمهایش در آخرت بر آن صراط می لغزد و در آتش جهنم سقوط می کند   استاد #صمدی_آملی  ‎‎‌‌‎‎‌✳️

✨﷽✨  #یک_داستان_یک_پند   ✍️ هر کسی‌که به مقام قرب الهی رسیده است، با یک عمل آن درب بر روی او گشوده شده و معمولا با اتفاقی همراه بوده است.   مانند دوری از یک موقعیت گناه، یا یک بخشش، یا یک صبر و… که به آن تغییر مبدا میل می‌گویند؛ که امری آسمانی است. مثال: کسی‌که می‌داند، کبوتر بازی بد است، ولی نمی‌تواند این کار را رها کند، در لحظه‌ای کار نیکی می‌کند که مقبول خدا می‌افتد و خدا مبدا میل او را عوض می‌کند و در یک روز از کبوتر متنفر می‌شود و آن را رها می‌کند. طوری که امروز به کار دیروز خود می‌خندد.  یکی از اساتید اخلاق حقیر که از اولیاالله بود پرده از راز زندگی خود برداشت. گفت: روزی در ایام جوانی از کوچه‌ای رد می‌شدم، جوانی را دیدم که با حالتی آشفته به من رسید و یقه مرا گرفت؛ و بر سینه‌ی من کوبید و فحش داد و گریه کرد. فهمیدم دلش از جایی پر است. سکوت کردم تا مشت خوردم و فحش شنیدم. بعد فهمیدم، چند جوان به او توهین کرده و او را زده بودند٬ از دست آن‌ها فرار کرده و چون دلش پر بود، به من حمله کرد و ته دلش را به من خالی کرد. به‌خاطر خدا صبر و سکوت کردم تا خالی شد و رفت. از آن روز به مقام صبر عظیمی دست یافتم که هرچه به من توفیق شد٬ از اتفاق آن روز بود.  ✳️