حسرت وصف ناپذیر انسان در قیامت برای انجام ندادن همه کارهابرای رضای خدا
?حسرت وصفناپذیر انسان در قیامت برای انجام ندادن همه کارها برای رضای خدا شهید مطهری: در حديث است كه اگر میشد كسى در قيامت به خاطر احساس مغبونيت بميرد اكثر اهل محشر میمردند از اینکه چقدر عمرشان تلف شد و از بين رفت! تمام کارهای من میتوانست بر اساس رضاى حق و بر طريق پيمودن صراط عبوديت باشد. حتى میتوانستم لحظات خواب خود را به عبادت تبدیل كنم. انسان اگر كارهايش بر اساس برنامه الهى باشد همه كارهايش عبادت میشود. خوابى كه بر اساس احتياج باشد، براى اين باشد كه انسان رفع خستگى كند تا باز به كارهايى بپردازد كه در آنها رضاى حق باشد عبادت است. غذا خوردنش هم عبادت میشود، شوخى و مزاح كردنش هم عبادت مىشود. هر چه كه در اين مسير در حد نياز باشد و هدف اصلى انسان خدا باشد همه عبادت میشود. آيا من میتوانم شش ساعت پشت سر هم بخوابم و همه خواب من عبادت باشد؟ البته میتوانم. ? استاد #مطهری، آشنایی با قرآن، ج۷، ص۱۷۳