تاملی در نهج البلاغه؛ حکمت33
19 دی 1400 توسط زهرا رضایی سرتشنیزی
? تأملی در نهج‌البلاغه :? ? حکمت ٣٣: كُنْ سَمْحاً وَ لَا تَكُنْ مُبَذِّراً، وَ كُنْ مُقَدِّراً وَ لَا تَكُنْ مُقَتِّراً. ⚡️ ترجمه : بخشنده باش امّا زياده روى نكن، و در زندگى حسابگر باش امّا سخت گير مباش. ? در همه امور، افراط و تفریط ناپسند و موجب آسیب است. انفاق و بخشش نیز اگر توام با افراط یا تفریط باشد، مشکلاتی را ایجاد می‌کند. ? در اینجا سؤالی پیش می آید که : تاکید در میانه روى در انفاق چگونه با ایثار (مقدم داشتن دیگران بر خویشتن) که در حالات بسیارى از پیشوایان آمده سازگار است؟ ✅ پاسخ: مسئله اعتدال حکمى عام است و ایثار حکمى خاص که مربوط به موارد معینى است. به عبارت دیگر: رویه دائمی زندگی انسان باید براساس اعتدال در انفاق باشد، ولی در بعضی موارد هم باید ایثار کرد و دیگران را بر خود مقدم دانست.
